wtorek, 11 maja 2010

Iron Man 2 (2010) reż. Jon Favreau

Tytuł polski: Iron Man 2

Po dwóch latach Jon Favreau ponownie staje za kamerą Iron Mana w środkowym rozdziale planowanej trylogii (dlaczego to zawsze musi być trylogia?). Buduje sequel według tradycyjnej recepty na letnie blockbustery czyli więcej, lepiej i bardziej macho ;) Zawsze jest to trochę jak zabawa dużych chłopców z bardzo drogimi zabawkami. Michael Bay swoim ostatnim sequelem zdawał się bawić sam ze sobą i wszyscy wiedzą jak to się skończyło. Favreau natomiast zaprasza do tej zabawy widza i odnosi sukces niemal na każdym polu swojego filmu.

"Iron Man 2" to świetna rozrywka, która na pewno wybija się spośród innych hitów z fabryki snów. Jest to być może najlepszy tego typu film od czasu "Mrocznego Rycerza", pomijając oczywiście megaspektakularnego "Avatara". Mimo to nie jest pozbawiony wad, dlatego też można uznać, że jest tylko i aż prawie tak dobry jak pierwszy film o Tonym Starku.
 
Niedoskonałości, które trzeba wytknąć są takie jak zawsze. Po pierwsze film jest przeładowany akcją. Może się to wydawać głupim zarzutem pod adresem filmu akcji, ale ma to sens. Gdyby podzielić film na trzy segmenty to przez dwa pierwsze jest bardzo wyważony i wszystko jest na swoim miejscu. Pod koniec, jak to przeważnie bywa, dostajemy już tylko akcję. Sceny walki, pościgów, wybuchów itp. są dobrze wyreżyserowane i robią całkiem spore wrażenie. Niestety przez zaserwowanie widzom kilku intensywnych sekwencji eksplodującej akcji pod rząd, gdy w końcu dochodzimy do starcia z głównym wrogiem filmu, potyczka z nim zdaje się trwać zaledwie może parę minut. Nie starcza w filmie na nią już miejsca co w rezultacie prowadzi do kolejnego zgrzytu. Kto jest czarnym charakterem? Czy jest to Ivan Vanko (Rourke) czy może raczej Hammer (Rockwell)? "Iron Man 2" to niestety nie "Mroczny Rycerz" i tutaj nie udało się odpowiednio wprowadzić dwóch antagonistów w tak samo dobrym wymiarze przez co obie postacie na tym cierpią.

A jest jeszcze przecież kwestia War Machine oraz ludzi z S.H.I.E.L.D. Co do tego pierwszego to jest go zaskakująco mało w stosunku do tego jak istotną rolę odgrywa w wydarzeniach filmu. Tymczasem widzimy go na samym początku, co służy w zasadzie tylko przedstawieniu widzom nowego aktora, który zastąpił Terrence'a Howarda z jedynki. Potem pojawia się w zaledwie kilku scenach, gdzie da się wyczuć jakbyśmy coś ominęli z rozwoju tej postaci. No i S.H.I.E.L.D. Dość błyskotliwie wspomniana w pierwszym "Iron Manie" organizacja pojawia się w nieco szerszym wymiarze. Pojawia się i tyle. To tak jakby reżyser pokazywał nam coś, ale jednocześnie mówił ejże, hola zapłać za bilet na "Iron Mana 3" to pokażę ci więcej. Chwilami czułem się trochę tak jak przy oglądaniu "X-Men: Ostatni Bastion". Dużo nowych i starych postaci, a trzeba się zmieścić w tych dwóch godzinach. Może trochę przesadzam, film Favreau jest jednak klasę lepszy niż trzecia część X-Men, ale jednak nie wszystko wychodzi tu idealnie.

Jeszcze jedna kwestia, czyli Howard Stark. Jego wskazówki są kluczem do rozwiązania istotnego problemu Tony'ego z zasilaniem kostiumu Iron Mana. Jednak geniusz o ścisłym umyśle, ułożony, pragmatyczny, zamiast wprost wytłumaczyć swojemu synowi jak ma wykorzystać technologię swoich czasów do stworzenia tego czego sam nie mógł, wygłasza tylko łapiącą za serce mowę do swojego potomka skazując go na domysły.

Ale dość narzekania, "Iron Man 2" oferuje przecież o wiele więcej. Downey Jr. jest wciąż znakomity, a jego sceny z Gwyneth Paltrow znów wypełnione świetnymi gierkami słownymi i przepełnione urokiem, komizmem i wszystkim innym za co kochaliśmy je w pierwszej części. Reszta to inteligentne widowisko na wysokich obrotach. Sekwencja w Monako jest jedną z najlepszych w filmie. Starcie Vanko i Iron Mana na torze wyścigowym przyćmiewa ich ostateczny pojedynek, o którym wspomniałem wcześniej. Ten film jest tak dobry, że można się na nim świetnie bawić pomimo wszystkiego o czym pisałem. Całość po prostu płynie, a widz nie traci zainteresowania ani na chwilę.

"Iron Man 2" na pewno zostanie pokochany przez fanów jedynki. Jest to jednak film także dla szerszej publiczności. Nie trzeba znać komiksów żeby czerpać z niego ogromną frajdę, i mimo że nie przebija swojego poprzednika to niemal mu dorównuje co w zupełności wystarcza, żeby bez żalu spędzić w kinie na nim czas... i może nawet zostać do końca napisów.


Ocena:

4 komentarze:

  1. Film przejdzie do historii jako jeden z ostatnich blockbusterów w 2D
    Czekamy z zaciekawieniem na 3 :) szkoda że już w 3D :(

    OdpowiedzUsuń
  2. Panowie,a gdzie film, ktory ogladaliscie w moim towarzystwie? ;P

    OdpowiedzUsuń
  3. Będzie na pewno, odrobina cierpliwości :)

    OdpowiedzUsuń
  4. ja i cierpliwosc... no bez przesady ;P

    OdpowiedzUsuń